سبد خرید
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

گویندگی در رادیو (قسمت دوم)

13
امتیاز خود را ثبت کنید!

گویندگی در رادیو (قسمت دوم)

گوينده تخصصي اخبار

برخي گويندگان براي اجراي بخش خاصي از خبر (مثلاً اخبار ورزشي) در نظر گرفته ميشوند. گوينده اي که براي بخش خاصي در نظر گرفته شده است بي ترديد بايد نه تنها به خط مشي و محتواي آن بخش آشنا باشد، بلکه از حضور براي اجراي بخش ديگر خودداري کند. چون مخاطبان وي به صداي او در آن بخش عادت کرده اند و به او با ديد و نظرديگري نگاه ميکنند و انتظاراتشان در قالب بخشي که او اجرا ميکند، شکل ميگيرد و چنانچه صداي او در بخش ديگري شنيده شود، نوعي به هم ريختگي فکري براي مخاطب به وجود می آید که در دفعات بعد آن گوينده نميتواند جاي هميشگي خود را در دل مخاطب داشته باشد و فعاليت در يک خط مشي براي گوينده، رمز موفقيت او خواهد بود.
گويندگان تفسيرهاي خبري از جمله گويندگان خاص  هستند و بهتر است در هيچ برنامة ديگري صدايشان به کار گرفته نشود. صداي آنها بايد از بهترين صداهايي باشد که از گيرايي و ابهت خاص برخوردار است و طبيعي است که اين صدا که به لحاظ اهميت ويژه اي که محتواي برنامه از نظر سياسي، اقتصادي، فرهنگي و… داراست بايد پيوسته در همين برنامة خاص مورد استفاده قرار بگيرد.

گويندگي هاي رايج راديو و تلويزيون

برخي از مهمترين گويندگي هاي رايج راديو و تلويريون عبارتند از :
گوينده خبر راديو ،  گوينده تخصصي اخبار راديو ، گوينده پخش يا اعلام برنامه راديو ، مجري برنامه هاي راديويي ، گوينده آگهي هاي بازرگاني ، گوينده – گزارشگر ورزشي راديو ، کارشناس – مجري راديويي ، گوينده تفسير ، گوينده وضع هوا ، مجري گري برنامه هاي پزشکي و سلامت و …
هرچند ممکن است برخي افراد توانايي انواع گويندگي هاي ياد شده را داشته باشند اما واقعيت اين است که هر يک از انواع گويندگي، درصد خاصي از ويژگيهاي گويندگي را طلب ميکند. در مواردي برخي از گويندگان در بعضي از اين حوزه ها به عنوان يک شخصيت محبوب مطرح ميشوند اما بايد دقت کنند که حضور آنها در انواع گويندگي هايي که نزديک به کار آنها نباشد، ممکن است اين محبوبيت را کاهش دهد. به ويژه گويندگاني که صداي آنها از تصوير آنها بسيار شاخص تر است. در مجموع گويندگي هم علم و هم هنر است. هم ساختگي است و هم ريشه در زندگي واقعي انسان دارد. بدون توجه به هر يک از اين موارد نميتوان گوينده موفقي بود و براي بهبود در هر مورد بايد آموزش ديد.
استاد اکبر مناني با سالها تجربه و مطالعه و تدريس گويندگي در مورد اين شغل ميگويد: اولين چيري که براي گوينده مهم است اين است که ۳۲ حرف فارسي را خوب بگويد و او طوري باشد که ۷۰ تا ۸۰ درصد مردم بپذيرند و بپسندند.

انواع صدا

يکي از مهمترين شاخص ها براي گويندگي، چه در راديو و چه در تلويزيون، داشتن صداي مناسب است. هر چند که سهم اين شاخص در راديو خيلي بيشتر است. بايد دقت داشت که اکثر صداها خوب هستند و هيچ گاه نمي توان دو نفر را با صداي کاملاً مشابه يافت و براي گويندگي، اين صداي واقعي خود فرد است که بهترين است. در يک تقسيم بندي به سه نوع صداي انسان اشاره شده است :
صداي سينه ، صداي سر (غنه يا تودماغي) ، صداي ساخت گلو
صداي انسان طي مراحل و نظام پيچيده اي با خروج هوا از ريه ها شکل ميگيرد به همين دليل که در عمل دم نميتوان سخن گفت. هواي بازدم از حنجره يا جعبه صدا عبور و با برخورد با تارهاي صوتي، مرتعش و سپس با عبور از سه حفره گلو، دهان و بيني تقويت، طنين و حجم پيدا ميکند و نهايتاً در برخورد با زبان، دندان ها، کام و لب ها، حروف شنيده ميشود. با ترکيب حروف، کلمه و با ترکيب کلمات، جمله ها شکل ميگيرند. هوا به تارهاي صوتي برخورد و با ارتعاش آنها صداهاي خام اوليه اي توليد ميکند و به بالاتر ميفرستد. در مسيرهاي بالاتر سه حفره حلق يا گلو، دهان و بيني با تغييرات شکل خود اين صداهاي خام را به انواع اصوات گفتاري تبديل ميکنند. اندازه، شکل و ويژگي هاي فردي اين سه حوزه، در نوع صداي فرد تاثير مستقيم دارد. در عين حال تارهاي صوتي افراد مختلف مانند ناخن و مو، تفاوت هايي با يکديگر دارند و به همين دليل هم صداها با هم فرق ميکنند.
آیا صدا را میتوان بهبود داد؟ اکثر صداهاي خوب راديو و تلويريون ساخته ميشوند نه اينکه ذاتاً وجود داشته باشند. البته ويژگي ذاتي صداي خوب هم مهم است اما بيشترگويندگان، مهارتهاي صوتي موثر را به وسيله تمرين ياد میگيرند. در واقع با يک سطح اوليه لازم يا حداقل هايي در داشتن اندام گفتاري سالم و صدايي مناسب به طور ذاتي ميتوان صدايي واضح، قوي و سخنراني حرفه اي ساخت.
در صدا و سيما کيفيت صدا، يکي از نخستين چيزهاست که مردم با آن درباره گوينده قضاوت ميکنند و در راديو تقريبا مهمترين چيز است. صداي گوينده آن چيزي است که مخاطب ميشنود. لذا فردي که تن صداي متعادل  دارد ميتواند تا حد يک گوينده حرفه اي موفق براي رسانه و مخاطب پيش رود. منظور از صداي متعادل و صداي رضايت بخش ضرورتا يک صداي عميق، پرطنين و قوي نيست. بيل اسلاتر مربي برجسته صدا اشاره ميکند که يک گوينده رسانه اي موفق با حداقل هاي مورد انتظار، ياد گرفته است که چگونه خوب صحبت کند و گفتار خود را خارج از لهجه خاص محلي با بياني شمرده و قابل فهم ارائه کند. در واقع گويندگان و گزارشگران برجسته، گفتارشان را طي سالها با تلاش ها و تمرين هاي آگاهانه، تصفيه و پالايش کرده اند.

برای ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.

توسط
تومان