دانلود نمونه صدای آقای مهران دوستی

مهران دوستی

مهران دوستی (زادهٔ ۳ بهمن ۱۳۳۵ در روستای بلده، شهرستان نور، استان مازندران – درگذشتهٔ ۲ خرداد ۱۳۹۴ بیمارستان رامتین، تهران) گویندهٔ برتر رادیو و مجری برنامه‌های تلویزیونی ایرانی بود.

زندگی

او در روستای بلده از توابع نور زاده شد و دانش‌آموختهٔ رشتهٔ مکانیک و مهندسی تصفیهٔ آب در ایالات متحدهٔ آمریکا بود.

فعالیت هنری

در سال ۱۳۵۹ و هنگام تصدی سمت مدیریت تولید صدا و سیمای مرکز گیلان، به‌دلیل نیامدن گوینده، این کار را بر عهده گرفت و از آن پس این حرفه را دنبال کرد. در زمان جنگ ایران و عراق اطلاعیه‌های ارتش را در رادیو می‌خواند و از گویندگان رادیو جبهه بود. او در سالیان اخیر به‌عنوان یکی از چهره‌های شناخته‌شدهٔ رادیو، گویندگی برنامه‌های متعددی را برعهده داشت. همکاری در برنامه‌های تلویزیونی ازجمله سینما یک، سینما دو و سینما چهار و انبوه تیزرهای تبلیغاتی از دیگر فعالیت‌های او در حیطهٔ گویندگی بود.

برنامه «هزار پنجره» با تهیه کنندگی نعمت رئوفی و نویسندگی و سردبیری یدالله گودرزی، عرصه‌ای تازه برای درخشش مهران دوستی فراهم کرد. وی پس از چند سال، با همین برنامه به اجراهای زنده روی آورد و دوران اوج وی فرارسید

دوستی توانسته بود با اجرای بی نظیر خود، سلسله برنامه‌های ساعات بعد از ظهر رادیو جوان را تبدیل به پرشنونده‌ترین ساعات رادیو کند. اجرای حماسی داستان‌های کهن از جمله شاهنامه فردوسی با صدای مخملی وی زبانزد علاقمندان رادیو بود.

این متن از زبان مهران دوستی است: «من مهران دوستی هستم… دقیقاً ساعت ۳ بامداد روز سوم بهمن‌ماه ۱۳۳۵ در روستای بلده، از توابع نور، که به آن «عَلَمدِهْ» می‌گفتند و امروز به آن «رویان» می‌گویند، در مازندران به‌دنیا آمدم. بیشترِ دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در دامنهٔ جنگل‌های انبوه البرز گذراندم. در دوران پایانیِ تحصیلِ دبیرستان به تهران آمدم. چند سال در تهران بودم و سپس باز به شمال (رویان) برگشتم. بعد از گرفتن دیپلم، چون در انجمن ایران و آمریکای آن زمان جزو شاگردان ممتاز در یادگیری زبان انگلیسی بودم، امتحان تافل دادم و با نمره‌ای خوب از دانشگاه هوستون ایالت تگزاس پذیرش گرفتم و شدم یکی از هزاران دانشجوی ایرانیِ مقیم آمریکا. بعد از انقلاب، در سال ۱۳۶۰ به ایران برگشتم و از همان زمان تا حالا شما صدای مرا از رادیو و تلویزیون می‌شنوید و من میهمان لحظات صبح و عصر شما هستم.»

وی در چند سال اخیر به‌عنوان گویندهٔ برترِ رادیو و نمایندهٔ ایران در اتحادیهٔ رادیو تلویزیونی آسیا ـ اقیانوسیه (Asia-Pacific Broadcasting Union: ABU) انتخاب شد.^{[نیازمند منبع]}

درگذشت

دوستی در مهرماه ۱۳۹۳ تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت^[۲] و بعد از آن همواره با مشکل تنفسی دست و پنجه نرم می‌کرد تا اینکه در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۹۴ بر اثر ایست قلبی در بیمارستان رامتین تهران درگذشت.^[۳] مهران دوستی به دلایلی در هیچ مراسم خاکسپاری شرکت نمی‌کرد جز (خاکسپاری رضا صفدری). از قضا هنگام دفن وی در قطعه هنرمندان وی دقیقاً در طبقه دوم قبر رضا صفدری دفن شد و دو دوست قدیمی بار دیگر به یکدیگر رسیدند.^[۴] به این ترتیب پرونده کافه رادیو برای همیشه بسته شد. برای تشییع جنازهٔ مهران دوستی مردمانی از شیراز، تبریز، کرمانشاه به مقابل مسجد بلال صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران آمده بودند. بعضی از این افراد هیچوقت مهران را ندیده نبودند و تنها صدای وی را شنیده بودند.

کافه رادیو

کافه رادیو نامی بود که یدالله گودرزی، مدیر گروه فرهنگ رادیو جوان بربرنامه عصرگاهی مهران دوستی نهاد و این برنامه نقطه اوجی در کارهای دوستی شد. بعد از مهران دوستی اعلام شد که برنامه کافه رادیو به یاد مهران دوستی دیگر پخش نخواهد شد اما دوست داران و شنوندگان رادیو جوان که بی تاب دوری وی بودند درخواست کردند برنامه ادامه پیدا کند؛ بنابراین تا ماه‌ها بعد کافه رادیو با صدای مهران دوستی از برنامه‌های آرشیوی پخش شد تا کم‌کم گوینده‌هایی با صدای نزدیک به مهران جای وی را پر کردند.^[۵]

نامگذاری خیابانی به نام مهران دوستی

همزمان با سالروز درگذشت مهران دوستی در سال ۱۳۹۵، خیابان اسفراین در منطقه ۶ به مهران دوستی تغییر نام داد.

دو روز بعد از فوت مهران دوستی در جلسه شورای شهر تصویب شد که خیابانی را به نام این گوینده پیروزی‌های دفاع مقدس نامگذاری کنند

مراسم تغییر نام خیابان اسفراین در منطقه ۶ تهران با حضور خانواده مرحوم دوستی و جمعی از اهالی هنر و رسانه برگزار شد.^[۶]